Γ
Ο Γιάννης Βογιατζής, ένας από τους πιο εμβληματικούς ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, μοιράζεται τις σκέψεις του για την εποχή που οι ταινίες αυτές δεν ήταν απλώς ψυχαγωγία, αλλά καταγραφή των ήθων και των εθίμων μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Όπως τονίζει, οι ταινίες των δεκαετιών ’50, ’60 και ’70 κατάφεραν να αποτυπώσουν με λεπτομέρεια την καθημερινότητα, τις αξίες και τις σχέσεις των ανθρώπων, φτιάχνοντας έναν κοινωνικό καθρέφτη που μας δείχνει ποιοι ήμασταν τότε. Η συμμετοχή του στις ταινίες αυτές τον καθιστά μάρτυρα μιας εποχής και όχι απλώς ηθοποιό.
Ο Βογιατζής εξηγεί ότι η νοσταλγία για την «χρυσή εποχή» του ελληνικού κινηματογράφου δεν είναι απλώς ρομαντισμός. Αντιθέτως, πρόκειται για μια γέφυρα με το παρελθόν που μας βοηθά να κατανοήσουμε το σήμερα, δείχνοντας πώς οι τέχνες μπορούν να κρατήσουν ζωντανά ήθη, έθιμα και κοινωνικές συνήθειες που αλλιώς θα χάνονταν.
Με λίγα λόγια, ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος δεν είναι μόνο εικόνες και σκηνές· είναι αποτύπωση μιας κοινωνίας που διαμόρφωσε γενιές και εξακολουθεί να μας διδάσκει με τον δικό της τρόπο.
Αναρτήσεις
