Υπάρχουν στιγμές που η ειλικρίνεια δεν χρειάζεται σκηνικό, ούτε φώτα. Μόνο έναν άνθρωπο που μιλά χωρίς φόβο.
Ο Κώστας Πρέκας, με το γνώριμο ύφος του, μίλησε πρόσφατα για το πιο βαρύ – και ίσως πιο αληθινό – θέμα: τον θάνατο.
«Σε λίγο καιρό θα με συντροφεύσει ο θάνατος», είπε. «Δεν τον φοβάμαι. Ευτυχώς είμαι πολύ καλά στην υγεία μου».
Μια φράση που δεν κρύβει μοιρολατρία, αλλά αποδοχή. Ένας άνθρωπος που έζησε με πάθος, τώρα κοιτάζει το αναπόφευκτο χωρίς πανικό, σχεδόν με γαλήνη.
Και μέσα σ’ όλα αυτά, δεν παύει να είναι ερωτευμένος. Μίλησε για τη σύντροφό του, για την πρόταση γάμου που της έκανε, για εκείνη την αγάπη που δίνει λόγο να ξυπνάς κάθε μέρα, όσα χρόνια κι αν κουβαλάς πίσω σου.
Γιατί τελικά, όποιος έχει αγαπήσει, έχει ήδη νικήσει τον θάνατο – έστω και για λίγο.
Ο Πρέκας δεν μιλά πια σαν ηθοποιός. Μιλά σαν άνθρωπος που έζησε, που έδωσε, που νιώθει γεμάτος. Και ίσως γι’ αυτό μπορεί να χαμογελά ακόμη και μπροστά στο τέλος.

