Την ερχόμενη Τρίτη, ο ουρανός θα ντυθεί στα ασημένια του. Η πρώτη υπερπανσέληνος του έτους —γνωστή ως Πανσέληνος της Συγκομιδής— θα εμφανιστεί για να φωτίσει τις φθινοπωρινές νύχτες και να μας θυμίσει πως ακόμα κι ο Οκτώβρης κρύβει μέσα του μαγεία.
Ονομάστηκε έτσι γιατί, παλιότερα, οι αγρότες βασίζονταν στο φως της για να ολοκληρώσουν τη συγκομιδή τους μετά τη δύση του ήλιου. Ένα φεγγάρι που δεν φώτιζε μόνο τα χωράφια, αλλά και τις ψυχές — σημάδι πληρότητας, απολογισμού και απελευθέρωσης.
Φέτος, η πανσέληνος αυτή συνδυάζεται με μια δυνατή ενέργεια αναγέννησης. Είναι μια στιγμή που μας καλεί να σταθούμε για λίγο, να κοιτάξουμε πίσω με ευγνωμοσύνη και μπροστά με καθαρή ματιά.
Να αναγνωρίσουμε όσα καταφέραμε — μικρά ή μεγάλα — και να αφήσουμε πίσω ό,τι πια δεν μας εξυπηρετεί. Φόβους, αμφιβολίες, αδιέξοδα… όλα μπορούν να διαλυθούν κάτω από το φως της.
Αν ο καιρός το επιτρέψει, βγες έξω και άφησε αυτό το φεγγάρι να σε αγγίξει.
Κλείσε τα μάτια, πάρε ανάσα, και ψιθύρισε:
«Ό,τι δεν μου ανήκει, το αφήνω στο φως.»
Γιατί κάθε φεγγάρι είναι κι ένας κύκλος που κλείνει.
Κι αυτή η υπερπανσέληνος είναι το πιο φωτεινό αντίο του καλοκαιριού και η πρώτη ανάσα του φθινοπώρου.
Αναρτήσεις
