Στην Καλλιθέα, τις πρώτες πρωινές ώρες της 25ης Οκτωβρίου 2025, ένα επεισόδιο που έμοιαζε περισσότερο με σκηνή από ταινία τρόμου παρά με καθημερινή καταγραφή συμβάντων, κατέληξε σε νοσοκομείο για δύο ανθρώπους.
Ένας περίπου 50χρονος, αφού προκάλεσε φθορές σε σταθμευμένα αυτοκίνητα, επιτέθηκε με μαχαίρι σε αστυνομικό που προσπάθησε να τον συλλάβει — τραύμα στον βραχίονα. Όταν οι συνθήκες κλιμακώθηκαν, δεύτερος αστυνομικός έκανε βολή ακινητοποίησης και χτύπησε τον δράστη στο δεξί πόδι.
Και οι δύο μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο και, σύμφωνα με τις πρώτες αναφορές, ευτυχώς είναι εκτός κινδύνου. Όμως τα «ευτυχώς» δεν απαλύνουν το γεγονός: σε βάρος του 50χρονου υπήρχε εισαγγελική παραγγελία για ψυχιατρική νοσηλεία — ερώτημα που καίει και δεν πρέπει να παρακαμφθεί: πώς αφήνουμε ανθρώπους με τέτοιο ιστορικό να περιφέρονται μέχρι να φτάσουν σε τέτοιο σημείο;
Δεν μιλάμε για μεμονωμένη «έκρηξη». Μιλάμε για διαδοχικές αποτυχίες: πρόληψης, παρακολούθησης, κοινωνικών δομών που δεν κράτησαν όσα υποσχέθηκαν. Η αστυνομία χρησιμοποίησε πυροβολισμό ακινητοποίησης — μέτρο ακραίο αλλά, στην παρούσα φάση, πιθανόν αναγκαίο για να αποφευχθεί χειρότερο. Το αν ήταν η μόνη επιλογή θα το δείξει η έρευνα, όμως το βασικό ερώτημα παραμένει: γιατί περιμέναμε να φτάσουμε στα μαχαίρια για να κινητοποιηθούν οι θεσμοί;
Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν κάθε λόγο να νιώθουν ανασφάλεια. Και οι αρμόδιοι οφείλουν εξηγήσεις: πώς χάθηκε το σήμα που θα απέτρεπε αυτό το επεισόδιο; Η συζήτηση για την αντιμετώπιση ανθρώπων με σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα ή/και παραβατική συμπεριφορά χρειάζεται επειγόντως πρακτικά, όχι λόγια.

