Κανένα σχόλιο δεν πληγώνει όσο το ανώνυμο που “σφηνώνεται” στα πόδια σου όταν δεν το περιμένεις.
Ο Νικηφόρος αποκάλυψε πρόσφατα ότι το πιο οδυνηρό σχόλιο που έχει διαβάσει για τον εαυτό του δεν το άκουσε ποτέ “κατάματα” — το διάβασε κάτω από ένα τραγούδι του:
«Μην ασχολείστε με αυτόν, έχει καρκίνο — θα πεθάνει σε έξι μήνες.»
Όταν του το είπαν στην εκπομπή, το είπε ψύχραιμα αλλά με ένταση: «Το χειρότερο σχόλιο δεν μου το έχουν πει κατάματα, αλλά το είχαν γράψει κάτω από ένα τραγούδι μου».
Να τι συμβαίνει: στον ψηφιακό κόσμο, η οργή έχει όνομα λογαριασμό, αλλά όχι ταυτότητα. Οι λέξεις ταξιδεύουν χωρίς να λογοδοτούν. Ένα “σχόλιο” μπορεί να γίνει όπλο — χωρίς καν να αντικρίσεις αυτόν που το έγραψε.
Ο Νικηφόρος δεν “έκλαψε δημόσια”, δεν θύμα ζήτησε — έκανε κάτι πιο σκληρό: μίλησε για τη δύναμη που του πήραν αυτά τα λόγια, αλλά και για το ότι δεν θα του επιτρέψει να τον καθορίσουν. Γιατί, στο τέλος, δεν είσαι οι λέξεις που σου ρίχνουν — είσαι αυτός που επιλέγεις να είσαι μετά απ’ αυτές.
Και ναι — είναι πολύ πιο άγρια δουλειά να σηκώσεις κεφάλι όταν σε πυροβολούν με λέξεις, παρά με σφαίρες.