Ο Γιάννης Γιαννουσάκης μιλάει ανοιχτά για τη μητέρα του, Αλέκα Κανελλίδου, και για το πώς η σχέση τους και η κοινή τους μουσική πορεία τον καθόρισαν.
Όπως λέει, η μητέρα του δεν είναι απλώς μαμά, αλλά μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης, που τον στήριξε σε κάθε βήμα της ζωής και της καριέρας του.
Η επιστροφή του στη μουσική ήρθε μετά τα 40, με πλήρη συνείδηση και πάθος. Δεν ήταν κάτι που του επιβλήθηκε· ήταν μια φυσική στροφή που του ταίριαξε απόλυτα.
Η απόφαση να συμμετάσχει στη μουσική σκηνή ήταν επίσης οικογενειακή υπόθεση: μαζί με τη μητέρα του επανεκτέλεσαν το θρυλικό κομμάτι Ροζ, φέρνοντας ξανά στη ζωή το τραγούδι με τη χημεία που μόνο μια σχέση μητέρας – γιου μπορεί να δημιουργήσει.
Όπως αναφέρει ο ίδιος, αυτή η συνεργασία δεν είναι συμπρωταγωνισμός αλλά αληθινή συνεργασία. Είναι η συνάντηση δύο ανθρώπων που μοιράζονται μουσική, συναίσθημα και βαθιά αίσθηση οικογένειας. Το τραγούδι «Ροζ» γίνεται έκφραση της σχέσης τους — σεβασμός, αγάπη και κοινή πορεία — και αποδεικνύει ότι όταν η μουσική είναι μέσα στο DNA σου, κάποια στιγμή θα μιλήσει.
Η συνεργασία μητέρας και γιου δεν είναι ένα απλό comeback. Είναι ένα νέο ξεκίνημα που δείχνει πως, όταν υπάρχει ταλέντο, αλήθεια και αγάπη για τη μουσική, δεν χρειάζονται φανφάρες. Χρειάζεται μόνο καρδιά.


