Η Ναταλία Γερμανού είπε κάτι που όλοι σκέφτονταν αλλά κανείς δεν έλεγε: ο Κωνσταντίνος Αργυρός, όταν ξεκίνησε, δεν ήταν φωνητικά εκεί που είναι σήμερα.
Κι αντί να ωραιοποιήσει καταστάσεις, το είπε όπως είναι — καθαρά και χωρίς ζάχαρη από πάνω.
Και ξέρεις τι; Έχει δίκιο.
Ο Αργυρός των πρώτων χρόνων δεν έχει καμία σχέση με τον σημερινό που γεμίζει στάδια και πάει να τραγουδήσει μέχρι και στο Royal Albert Hall.
Δεν του χαρίστηκε τίποτα· το δούλεψε, το ίδρωσε και το έστησε από την αρχή. Μαθήματα, πρόβες, πείσμα — το πακέτο ολόκληρο.
Η δήλωση της Γερμανού δεν είναι “μπηχτή”. Είναι αναγνώριση.
Είναι το «κοίτα πόσο μακριά έφτασε επειδή δεν το άφησε στη μοίρα».
Και σε μια showbiz που όλοι θέλουν να φαίνονται τέλειοι από την πρώτη μέρα, τέτοιες αλήθειες είναι πιο χρήσιμες κι από δισκογραφική σύμβαση.
Αναρτήσεις
