Η Άννα Βίσση άνοιξε τη σεζόν στο Hotel Ermou και το έκανε για δέκατη συνεχή χρονιά — χωρίς τυχαίες υπερβολές, με δουλειά και χωρίς φθηνά κόλπα.
Το κοινό γέμισε την αίθουσα, η μπάντα δούλεψε σαν μηχανή και εκείνη κράτησε το ρυθμό από την πρώτη μέχρι την τελευταία νότα.
Η εμφάνιση δεν ήταν τελετή για την πάρτη της· ήταν live show. Φωνή σε φόρμα, σκηνική παρουσία που δεν δίνει ελαφρυντικά και επιλογές τραγουδιών που έδεσαν παλιά και καινούργια κομμάτια σε σετ χωρίς κενά. Όσοι περίμεναν θόρυβο για το φαίνεσθαι, έμειναν με τη μουσική — και καλά έκαναν.
Υπήρξαν στιγμές που το κοινό έγινε μέρος του προγράμματος: συμμετοχή, επιφωνήματα, χειροκροτήματα που δεν ήταν προσποιητά. Η χημεία Βίσση-κοινού είναι εκείνη η απλή, επικίνδυνη συνταγή που κάνει ένα live να θυμάσαι. Η μπάντα κράτησε τα κομμάτια ζωντανά — καθαρό παίξιμο, χωρίς τεχνητά φτιασίδια.
Τα highlights; Κλασικά τραγούδια που άναψαν φωτιές, λίγες αναπάντεχες στιγμές αμεσότητας που θύμισαν γιατί την ακολουθούν χρόνια, και μια αίσθηση ότι η παράσταση γίνεται για να προσφέρει εμπειρία, όχι μόνο για να τραβήξει stories. Αν ψάχνεις για υπερπαραγωγή, δεν είναι αυτή η περίπτωση· αν ψάχνεις για καλά live, είναι.
Συμπέρασμα: η 10η συνεχής πρεμιέρα δεν είναι αριθμός τυχαίος. Είναι απόδειξη συνέπειας και σχέδιου. Η φετινή σεζόν ξεκίνησε με το πόδι στο γκάζι — και όποιος θέλει πραγματικό live, ξέρει πια πού θα βρει κάτι αξιόπιστο.
Για
όσους δεν ήταν εκεί: παρακάτω μπες το βίντεο και δες — δεν θα σου πω
ψέματα, το κλίμα δύσκολα μεταφέρεται σε οθόνη, αλλά θα πάρεις μια πολύ
καλή γεύση από το τι έγινε.
Αναρτήσεις
