Ο Νίκος Οικονομόπουλος μίλησε ανοιχτά για κάτι που δεν χωράει γυαλισμένες βιτρίνες: τις κρίσεις πανικού που τον τσαλάκωσαν μέσα σε μια στιγμή.
Περιέγραψε πως ένα βράδυ, λίγο πριν ανέβει στη σκηνή, ένιωσε να χάνει την όρασή του από το άγχος. «Σχεδόν τυφλώθηκα. Έβριζα τον εαυτό μου, δεν μπορούσα να τον ελέγξω», είπε — και αν κάποιος νόμιζε ότι οι καλλιτέχνες δεν λυγίζουν, πήρε την απάντηση.
Με την αναπνοή κομμένη και το σώμα σε πανικό, τον “έσωσε” ένας άγνωστος μέσα στο κοινό. Ένας άνθρωπος που δεν τον ήξερε, δεν είχε καμία σχέση μαζί του, αλλά στάθηκε εκεί την κατάλληλη στιγμή. Μια σπίθα που τον βοήθησε να ξαναβρεί το έδαφος κάτω από τα πόδια του.
Η πρώτη κρίση τον είχε χτυπήσει το 2017. Η δεύτερη, πέρσι. Και στις δύο περιπτώσεις παραδέχεται ότι πήγε αργά για βοήθεια — αλλά όταν το έκανε, πήγε σοβαρά: ψυχολόγος, ψυχίατρος, δουλειά με τον εαυτό του. Χωρίς δήθεν ηρωισμούς.
Ο Οικονομόπουλος μίλησε και για την πίστη του, λέγοντας πως είναι η άγκυρα που τον κρατά σταθερό όταν όλα μέσα του μοιάζουν να τρέχουν χωρίς φρένα. Προσευχή, αυτογνωσία και προσπάθεια να γίνεται πιο αληθινός άνθρωπος· αυτά βάζει μπροστά.
Και όσο κι αν οι κρίσεις πανικού δεν χαρίζονται σε κανέναν, εκείνος δείχνει ότι δεν σκοπεύει να τις αφήσει να κουμαντάρουν τη ζωή του. Είναι ακόμα εδώ — και συνεχίζει.
Αναρτήσεις
