Παραδόθηκε τελικά ο άνδρας που κατηγορείται για τη δολοφονία του 37χρονου έξω από νυχτερινό μαγαζί στο Περιστέρι. Ένα φονικό που ξεκίνησε — όπως λένε οι μαρτυρίες — από μια απλή λογομαχία και κατέληξε σε μαχαίρι, αίμα και μια ακόμα ανθρώπινη ζωή να χάνεται άδικα στην άσφαλτο.
Ο δράστης, αφού εξαφανίστηκε για λίγες μέρες, παρουσιάστηκε μόνος του στο αστυνομικό τμήμα και παραδόθηκε, λέγοντας ότι «δεν ήθελε να τον σκοτώσει». Κλασική ατάκα, που την ακούμε κάθε φορά όταν η ψυχραιμία έρχεται πολύ αργά και η δικαιολογία ψάχνει χώρο δίπλα στο φέρετρο.
Το θύμα, πατέρας ενός παιδιού, βγήκε για διασκέδαση με φίλους — και δεν γύρισε ποτέ σπίτι. Ο καβγάς έξω από το μαγαζί φαίνεται πως ξέφυγε μέσα σε δευτερόλεπτα. Ένα μαχαίρι, μια “στιγμή” και τέλος. Και ύστερα τα γνωστά: συλλήψεις, ανακρίσεις, αναρτήσεις λύπης στα social, και μια κοινωνία που παριστάνει ότι ξαφνιάζεται κάθε φορά που η βία ξαναχτυπά.
Η αλήθεια είναι απλή και βρώμικη: δεν μιλάμε για “κακή στιγμή”, αλλά για μια κουλτούρα που θεωρεί ότι η “μαγκιά” μετριέται με αίμα. Και όταν αυτό το αφήνεις να σιγοβράζει σε μπαρ, δρόμους και παρέες, αργά ή γρήγορα θα έχεις κι άλλα Περιστέρια, κι άλλες μητέρες να θρηνούν, κι άλλα παιδιά να μεγαλώνουν χωρίς πατέρα.
Η διασκέδαση έγινε φονικό και η σιωπή, συνένοχος.
Κι όσο αυτή η χώρα ψάχνει “δικαιολογίες” για κάθε μαχαίρι, τόσο θα χάνει κομμάτια απ’ την ανθρωπιά της.