Ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο άνθρωπος που με τα τραγούδια του έντυσε με ήχο και λόγο τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών.
Ο αγαπημένος τραγουδοποιός νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες, αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλήματα υγείας, ωστόσο μέχρι και την τελευταία στιγμή παρέμενε πνευματικά δραστήριος και με το γνώριμο χιούμορ του.
Ο Σαββόπουλος δεν ήταν απλώς καλλιτέχνης· ήταν φαινόμενο. Με τη μοναδική του ικανότητα να παντρεύει τη λαϊκή παράδοση με το ροκ, το θέατρο και την κοινωνική παρατήρηση, δημιούργησε έναν ήχο που κουβαλούσε το αποτύπωμα της Ελλάδας — άλλοτε σαρκαστικό, άλλοτε βαθιά συγκινητικό. Από το Φορτηγό και το Μπάλλο μέχρι τη Ρεζέρβα και τη Μικρή Πατρίδα, κάθε του έργο ήταν και μια εξομολόγηση.
Πίσω του αφήνει μια τεράστια παρακαταθήκη, γεμάτη τραγούδια που δεν γερνούν, γιατί μιλούν για όλα εκείνα που μένουν αναλλοίωτα: τον έρωτα, την αγωνία, τη μοναξιά και την ελπίδα.
Ένα αντίο με ευγνωμοσύνη
Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν ανήκε ποτέ σε “ρεύματα” — ανήκε στο φως της ελληνικής ψυχής.
Ένας καλλιτέχνης που μίλησε με αλήθεια, που τόλμησε να σατιρίσει, να συγκινήσει, να προκαλέσει, να εμπνεύσει.
Κι αυτός είναι ίσως ο λόγος που, όσο κι αν έφυγε, δεν θα πάψει ποτέ να υπάρχει.
Γιατί οι φωνές που λένε την αλήθεια δεν σβήνουν — γίνονται τραγούδια.
Αναρτήσεις
